Akış-Akış Testi İlkeleri

A akış testi veya immünokonsantrasyon testi, kullanıcının bir biyobelirteç varlığı için kan gibi bir örneği test etmesine izin veren bir tanı testidir, genellikle belirli bir antikor. Bakım noktası testleri genellikle özel laboratuvar ekipmanı ve eğitimi gerekmeden spesifik biyobelirteçlerin hızlı bir şekilde tespit edilmesine izin verir; Bu, tanıyı kolaylaştırır ve terapötik etkinin daha hızlı başlatılmasına izin verir.Acli akış testi, 1980'lerin başında geliştirilecek ilk immünostrip olarak geliştirilmiştir, ancak lateral akış testi daha sonra birincil immünostrip bakım cihazı haline gelmiştir.

Akış-Akış Testleri İlkesi

Akış analizi prensip olarak analizidir. Uygulamada, esas olarak bir test denekinin kan örneğinden hareketsiz antijenlerle etkileşimi gibi antikor etkileşimlerini tespit etmek için kullanılırlar, bu da antijen-antikor komplekslerinin oluşumuna neden olur. yakalama-sanıklar, küçük molekül yakalama deneyleri veya antijen testleri dahil olmak üzere teknik olarak mümkündür.Akış-akış testi genellikle dört parçaya bölünmüş bir kutu şeklinde gelir: üst kabuk, reaksiyon membran plakası, emici plaka ve alt kabuk. Testi gerçekleştirmek için bir reaksiyona seyreltilmiş bir numune uygulanır Membran paneli ve hedef analitin membranda hapsolduğu emici bir pedden akar. Membran daha sonra bağlanmamış hedef olmayan molekülleri çıkarmak için yıkanır, sinyal reaktifini içeren bir çözelti ile tekrar yıkanır ve daha sonra bağlanmamış sinyali çıkarmak için tekrar yıkanır reaktif. Analit orijinal numunede mevcutsa, işlemin sonunda membrana bağlanmalı ve sinyal reaktifi buna bağlanır ve analitin membran üzerindeki varlığını ortaya çıkarır.

Avantajlar ve dezavantajlar

Akış testleri lateral akış testlerinden daha hızlı gerçekleştirilebilir. Antikorlar için iyi hassasiyet gösterirler, ancak antijenleri algılamaları genellikle lateral akış testleri kadar hassas değildir.