Moleküler teşhis

Moleküler teşhis genom ve proteomdaki biyobelirteçlerin analizi için bir teknik ailesidir ve hücrelerinin genlerini protein olarak nasıl eksprese ederek, tıbbi testlere moleküler biyoloji uygulayarak, tıpta, teknoloji hastalığı teşhis etmek ve izlemek, riski tespit etmek ve izlemek için kullanılır. Hangi tedavinin bireysel bir hasta için en etkili olduğuna karar verin, tarımsal biyogüvenliğe giriş, mahsul ve hayvan hastalığını izlemeye, riski tahmin etmeye ve hangi izolasyon önlemlerinin alınması gerektiğine karar verin.Bir hastanın özelliklerini ve hastalıklarını analiz ederek, moleküler teşhis kişiselleştirilmiş ilaç vaadini sunar.Bu testler, bulaşıcı hastalık, onkoloji, insan lökosit antijen tiplemesi (bağışıklık fonksiyonunu incelemek ve tahmin etmek için) dahil olmak üzere bir dizi tıbbi uzmanlık alanında yararlıdır. pıhtılaşma ve farmakogenomik hangi ilaçların en etkili olacağı genetik tahmini.: V -VII Klinik kimya (humoral ilaç testleri) ile örtüşüyorlar.

Teknikler

Araştırma araçlarından gelişim

Moleküler biyoloji deneylerinin sanayileşmesi klinikte kullanımı pratik hale getirmiştir. Minyatürleştirme tek bir el cihazına, kliniğe, ofise veya eve tıbbi teşhis getirebilir. Tanıtım klinik laboratuvarları yüksek güvenilirlik standartları gerektirir; Teşhisler sertifika gerektirebilir veya tıbbi cihaz düzenlemelerine tabi olabilir. Laboratuvar süreçleri, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Klinik Laboratuvar Geliştirme Değişiklikleri, Sağlık Sigortası Taşınabilirliği ve Hesap Verebilirlik Yasası, İyi Laboratuvar Uygulamaları ve Gıda ve İlaç İdaresi Düzenlemeleri gibi düzenlemelere uymalıdır. Laboratuar Bilgi Yönetim Sistemleri bu süreçleri takip ederek yardımcı olur. Düzenlemeler çalışanlar ve malzemeler için geçerlidir. 2012 itibariyle 12 ABD eyaleti moleküler patologların lisanslanmasını gerektirir; Amerikan Tıbbi Genetik Kurulu ve Amerikan Patoloji Kurulu da dahil olmak üzere çeşitli kurullar, teknisyenleri, amirleri ve laboratuvar direktörlerini onaylamaktadır.

Otomasyon ve örnek barkodlama verimi en üst düzeye çıkarır ve sonuçların elle kullanılması ve raporlanması sırasında hata veya kontaminasyon potansiyelini azaltır. Baştan sona denetleme yapan tek bir cihaz artık mümkündür.

Tahliller

Moleküler Diagnostics PCR-ELISA veya floresan gibi in vitro biyo-tahlil kullanımı yerinde hibridizasyon. Test, bir hastadan alınan bir örnekte hastalık veya risk belirtisi olan bir molekülü (genellikle düşük konsantrasyonda) tespit eder. kritik. Fragile RNA molekülleri belirli zorluklar sunar. Genleri protein olarak eksprese etmenin hücresel sürecinin bir parçası olarak gen ekspresyonunun bir ölçüsü sağlar, ancak sürekli mevcut RNaz enzimleri tarafından kolayca hidrolize edilir ve parçalanır. Numuneler sıvı azot içinde dondurulabilir veya koruyucularda inkübe edilebilir.Moleküler tanı yöntemleri hassas belirteçleri tespit edebildiğinden, bu testler geleneksel biyopsilerden daha az invazivdir. Örneğin, insanda hücresiz insanda hücresiz nükleik asitlerin varlığı nedeniyle tümörlerden, nakillerden veya doğmamış fetüslerden genetik bilgileri çıkarmak için basit bir kan örneği yeterlidir. Plazma. Giriş PCR, primerleri, DNA polimerazını ve DNTP'leri sentezlemek için şablon DNA kullanan amplifikasyon yöntemidir. Karışım en az 2 sıcaklık arasında döngüdür: çift sarmallı DNA'yı tek sarmallı moleküllere denat atmak için yüksek bir sıcaklık ve primerler için düşük bir sıcaklık için yüksek bir sıcaklıktır. Primerleri genişletmek için şablona ve bir polimeraz için hibritlemek için. Sekans.PCR şu anda en yaygın kullanılan DNA sekans algılaması yöntemidir. İşaretçilerin belirlenmesi gerçek zamanlı PCR kullanabilir, doğrudan sekanslama: CH 17 Mikroarray-Bir kerede, CH 24 veya MALDI-TOF'u test eden prefabrik çip. İlke proteom ve genomda geçerlidir. Yüksek verimli protein dizileri tamamlayıcı DNA veya antikor konjugasyonu kullanabilir, paralel olarak birçok farklı protein tespit edilebilir. Kullanıldıkları laboratuvarlarda uygulanır. Bu nedenle, özellikle sonuçlar hasta tedavi kararlarını bildirmek için kullanılabilirse, sağlam yerel doğrulama ve uygun kontrollerin düzenleyici gerekliliklere uygun olarak kullanılması gerekir.