İnfluenza teşhisi

Semptom bazlı tanı mevsimsel salgınlarda ve pnömoni, akut solunum sıkıntısı sendromu (ARD'ler), sepsis veya ensefalit, miyokardit veya kas dokusu yetmezliğinde meydana gelmesi gerektiğinde oldukça doğrudur. Tanı doğrulamak için teşhis gerekir. Test için numune toplamanın yaygın yöntemleri burun ve boğaz sürüntülerini içerir. Enfeksiyon üst hava yolunu temizlediyse ancak alt hava yolunu temizlemediyse, alt hava yolundan örnekler toplanabilir. Grip mevsimi veya bir grip olgusu ile ilişkilidir. Şiddetli olgular için erken tanı hasta sonuçlarını iyileştirir.

İnfluenzayı tanımlayabilen teşhis yöntemleri arasında viral kültürler, antikor ve antijen tespit testleri ve nükleik asit bazlı testler bulunmaktadır.

Virüsler, sitopatik etkileri izlemek için memeli hücresinde veya embriyonlanmış yumurta kültürlerinde 3-10 gün boyunca büyütülebilir. Daha sonra, antikor boyaması, kırmızı kan hücreleri kullanılarak hemoadsorpsiyon veya immünofloresan mikroskopisi ile gerçekleştirilebilir. Sitopatik etkiler ortaya çıkmadan önce, geleneksel kültürden daha hassastır ve sonuçlar 1-3 gün içinde mevcuttur. Kültürler yeni virüsleri karakterize etmek, antiviral ilaçlara duyarlılığı gözlemlemek ve antijenik sürüklenmeyi izlemek için kullanılabilir, ancak nispeten yavaş ve uzmanlaştırılmıştır. beceri ve ekipman.Serolojik deneyler, doğal enfeksiyon veya aşılamadan sonra influenza antikor tepkilerini tespit etmek için kullanılabilir.Kommon serolojik testler, antikorların virüsü ve enzim bağlantılı immünosorent asistanları nötralize edip etmediğini kontrol etmek için HA-spesifik antikorları, virüs nötralizasyon testlerini tespit etmek için hemaglutinasyon inhibisyon testlerini içerir. Bu yöntemler nispeten ucuz ve hızlı olma eğilimindedir, ancak nükleik asit bazlı testler kadar güvenilir değildir.Doğrudan floresan veya immünofloresan antikor (DFA/IFA) testi, solunum epitel hücrelerinin floresan olarak etiketlenmiş influenza spesifik bir antikoru olan bir numunede boyanmasını içerir, ardından bir floresan mikroskop altında muayene edilirler. İnfluenza Diyagnostik Testi (RIDT), düşük maliyetli ve hızlı sonuçlarla 30 dakikadan daha kısa bir sürede laboratuvar sonuçları elde etmek için basit bir yöntemdir, bu nedenle yaygın olarak kullanılır, ancak IAV'yi IBV veya IAV alt tiplerinden ayırt edemez, bu kadar iyi olmayan Nükleik asit bazlı test duyarlı.Nükleik asit bazlı testler (NATS) viral nükleik asitleri güçlendirir ve tespit eder. Bu testlerin çoğu birkaç saat sürer, ancak hızlı moleküler testler RIDT kadar hızlıdır. Geleneksel ve influenza teşhisi için altın standart olarak kabul edilir, çünkü hızlı ve alt tip IAV, ancak nispeten pahalı ve yanlış pozitiflere daha yatkındır.Kültür Kullanılan diğer NATS, döngü aracılı izotermal amplifikasyon bazlı analizler, basit amplifikasyon tabanlı olarak kabul edilir. Türler ve nükleik asit sekansı bazlı amplifikasyon. Nükleik asit sekanslama yöntemleri, virüs numunelerinin nükleik asit sekanslarını elde ederek enfeksiyonları tanımlayabilir, böylece virüsleri ve antiviral ilaç direncini tanımlayabilir. Geleneksel yöntem, sanger sıralamasıdır, ancak büyük ölçüde bir sonraki geçişle değiştirilmiştir. Daha yüksek sıralama hızı ve verimine sahip üretim yöntemleri.

Tedavi

Hafif veya orta derecede hastalık vakalarında, influenza tedavisi destekleyicidir ve asetaminofen ve ibuprofen gibi ateş azaltıcı ilaçların uygulanmasını, dehidrasyonu önlemek için yeterli sıvı alımı ve evde dinlenmeyi içerir. . Gribe sahipken alkol ve sigara içmekten kaçınmanız önerilir. Reye sendromu riskinin artması nedeniyle çocuklarda influenza tedavisi için arpirin önerilmez. Kronik obstrüktif akciğer hastalığının veya astımın alevlenmesi gibi, artan mortalite ile ilişkili oldukları için. İkincil bir bakteriyel enfeksiyon gelişirse, antibiyotiklerle tedavi gerekebilir.

Antiviraller

Antiviral ilaçlar esas olarak ciddi hasta hastaları tedavi etmek için kullanılır, özellikle de bağışıklık sistemleri olanlar. Şiddetli semptomlar veya daha yüksek komplikasyon riski taşıyanlar, eğer bu insanlar hala virüsü döküyorsa, bir kişi test sonuçlarının geri gelmesini ve semptomların kötüleşmesini beklemek yerine şüpheli griple hastaneye kaldırılırsa, antiviral tedavi de önerilir. İki sınıfa girer: nöraminidaz (NA) inhibitörleri ve M2 inhibitörleri. Dikkate değer bir istisna, viral RNA polimerazın endonükleaz aktivitesini hedefleyen ve IAV ve IBV'nin Na ve M2 inhibitörlerine alternatif olarak kullanılabilen Baloxavir MARBOXIL'dir.NA inhibitörleri, NA reseptörünün enzimatik aktivitesini hedefleyerek, NA aktif bölgesindeki sialik asidin IAV ve IBV viryonlarına bağlanmasını taklit ederek, enfekte hücrelerden bozulmuş virüs salımı ve viral replikasyon oranları ile sonuçlanır. bir ön ilacı olarak ve karaciğerdeki aktif forma dönüştürülür ve burunal olarak solunan bir toz olan Zanamivir. Oranlar, hastaneye yatış ve mortalite ile hastalık seyrinin yanı sıra NA inhibitörü ne kadar erken verildiğinde, sonuç o kadar iyi olur, ancak gecikmiş dozlama ciddi vakalarda hala faydalı olabilir. tolere edemeyen veya emmeyenlerde oseltamivir'e bir alternatif.

Amantadin ve rimantadin, influenza virüsünün M2 iyon kanalını bloke eden, viral kaplamayı önleyen oral ajanlardır. Bu ilaçlar sadece IAV'ye karşı etkilidir, ancak artık onlara karşı yaygın IAV direnci nedeniyle önerilmez. 2008 Pandemik H1N1 suşu (H1N1 PDM09) adamantanlara dirençli olduğu ve dolaşımdaki dirençli suşların yer değiştirdiği görüldüğü için, OSELTAMIVIR direnci artık yaygın değildir. OSELTAMIVIR direnci H1N1'de yaygın olarak rapor edilir, ancak H3N2 ve IBV'de daha az sıklıkta rapor edilir. Bundan sonra, immünokompetent insanlar için tercih edilen ilaç olarak, immünokomize edilmiş insanlar için, oseltamivir anti-H3N2 ve IBV için önerilir. H1N1 anti-H1N1 PDM09 için Zanamivir. Zanamivir'e karşı rezervans daha az gözlendi ve dirençli olabilir t o Peramivir ve Baloxavir.